EINDHOVENSE MOTOR en AUTOMOBIEL CLUB |
|
|
|
2011
Een woord van de organisatie
De 54e Vierlandenrit werd door 2 zaken gekenmerkt.
Op de eerste plaats het feit dat Pluvius na een heel erg droog voorjaar meende de schade in te moeten gaan halen tijdens dit weekend. Op zaterdag werd het beperkt tot buien. Met wat geluk had je weinig regen en zelfs regelmatig zon. De “pechvogels” daarentegen kregen regelmatig een soms forse bui.
Op zondag was het bijna vanaf het begin raak. Het regende bijna de gehele ochtend, waarna de middag gelukkig, uitgezonderd een buitje toch droger werd. Ondanks al deze nattigheid zijn we gelukkig van ongevallen gespaard gebleven. De bekende schuivertjes van motorrijders en manoeuvreerdeukjes bij de auto’s terzijde latend.
Het tweede waardoor deze rit opviel was het gedrag van een aantal van de deelnemers.
De eerste dag is een controlepost “gevlucht” omdat dorpsbewoners agressief begonnen op te treden door het “scheuren” van deelnemers door hun dorp. Ook opvolgende deelnemers werden lastig gevallen door de geïrriteerde en soms woedende dorpelingen.
De tweede dag heeft een controlepost bezoek gekregen van de politie. Wederom na aanleiding van klachten van dorpsbewoners over de snel en onfatsoenlijk rijdende auto’s. Gelukkig wist de controlepost op een goede manier uit te leggen wat de eigenlijke bedoeling van de rit was en het feit dat het uitzonderingen zijn die de zaak verzieken. De agenten bleven overigens wel 3 kwartier bij de post om de zaak te bekijken en gezien alle informatie die zij opgevraagd hebben zou een en ander nog wel eens een staartje voor de organisatie kunnen krijgen.
Daarnaast werden de controleurs van de vaste controleposten overstroomd met klachten over het gedrag van andere deelnemers. En ook na afloop komen er volop berichten binnen over het, op zijn zachtst uitgedrukt, onbeschofte optreden van deelnemers.
Ook het vooruitrijden door deelnemers, waardoor ze op een gegeven moment tussen en voor de organisatie terecht komen geeft de nodige problemen. Enerzijds komen zij daar door hard te rijden en anderzijds hinderen zij, wanneer ze bij de organisatie terecht komen, deze enorm in hun bewegingsvrijheid. Een vrijheid die zeker nodig is bij omleidingen van een formaat zoals we dit jaar na lange tijd weer gehad hebben.
Het is frustrerend voor de organisatie, die met tientallen mensen door het jaar bezig is om dit evenement op een zo goed mogelijke wijze vorm te geven, te moeten constateren dat een deel van de mensen waarvoor zij dit doen, alles in het werk stelt om door hun gedrag de rit in diskrediet te brengen.
Helaas is het zo, dat wij nauwelijks iets tegen dit onsportieve en onfatsoenlijke gedrag kunnen doen. En als we wat kunnen doen kost het extra werk, mankracht en geld. En dat allemaal voor deze negatieve ontwikkelingen.
Desalniettemin is gelukkig nog het merendeel van onze deelnemers van goede wil en dat maakt dat we in totaliteit deze Vierlandenrit toch als geslaagd mogen beschouwen en dat we ons weer gaan voorbereiden op de 55e editie. We hopen dat we dan alleen benaderd worden met positieve reacties.
De organisatie