EINDHOVENSE MOTOR en AUTOMOBIEL CLUB |
|
|
|
1988
28-29 mei
De eerste en laatste etappe werden uitgezet door Martien van Eerd met Rieky Slegers, en verder werd ook deze rit uitgezet door Johan van Ojen en Martien van Eerd, die afscheid had genomen van de geprivatiseerde A. von Reth, en nu meer tijd had. Het wegvallen van Frans Klaassen liet duidelijk zijn sporen na in de organisatie. Vorig jaar moesten we op korte termijn maatregelen nemen, maar al wisten we nu lang van tevoren dat we zonder hem verder moesten, het bleek toch duidelijk een gemis. Johan van Ojen toonde zich actiever en zoals vroeger ook gebeurde had hij dit jaar de route van plaats tot plaats op papier voorbereid. Op 22 april vertrokken ze uit Eindhoven en op 25 april waren ze terug met een Vierlandenrit, die zou lopen via de vaste tijdcontrole bij Luna in Alken naar de Baraque Fraiture, waar de vaste rust werd gehouden in Restaurant "Le Carrefour", om vervolgens via de vaste tijdcontrole bij café Pfeffer in Luxemburg te finishen in Schweich bij de Stephan Andres Brunnen. De tweede dag werd hier ook gestart en ging het via de vaste tijdcontrole bij Anni Thielen in Dackscheid naar Balter voor de middagpauze en vervolgens via de vaste tijdcontrole in het kleine café Orchidee in Rosmeer naar Eindhoven. In het kleine café bleken in het begin zoveel mensen alleen maar binnen te komen voor een stempel en een plasje, dat Gerard van Wanrooij een prijsbordje voor het toilet liet hangen. Afkeur van de organisatie. De rit had de eerste dag een lengte van 376.22 km. en de tweede dag van 370.5 km. Op 5, 6 en 7 mei werd de rit gecontroleerd door Ambro Slegers met Johan van Ojen en Martien van Eerd. Waarschijnlijk naar analogie van een hotel in Luik kreeg de rit als motto: "Een compleet comfort". De routebeschrijving werd op de computer getikt door Astrid van Eerd. Op de vergadering waren we gewaarschuwd voor de races op Francorchamps, die tijdens de Vierlandenrit gehouden zouden worden, maar informatie leerde ons, dat de formule A wedstrijden pas op 25 augustus waren, en de motorraces op 3 juli. Dus niks aan de hand, zodat de rit via het Ster-circuit langs de tribunes liep.
Ambro Slegers begon zich steeds meer te profileren in de organisatie en hij liet volgens een gepland schema al het drukwerk drukken bij de drukkerij van de Rabo-bank in Best. Hij zorgde voor de paaswensen, de inlichtingenboekjes en ook de routebeschrijving. Voor het opgeven van de controleposten werd door hem een nieuw inschrijfformulier gemaakt. De tegel kreeg een afbeelding van café Luna in Alken, waar we al verschillende jaren een vaste tijdcontrole hadden. De tekening werd aan de hand van een foto gemaakt door Tonny Aben uit Mierlo-Hout, de man, die voorheen werkte bij Brabantia in Asten, maar nu vanwege zijn gezondheid was afgekeurd.
Als controle posten waren in functie: Tini Jannes met Marinus Buys, Herman van Gestel en de vaste crew aan de start in Eindhoven, Wim Swinkels, Harry van Galen, Henk Schopping, Ton Slegers, Christ Hanique (2 posten) Theo Driedonks, Toon Kruisdijk, Jos Smulders, Jan en Tonnie Fremouw, René Bor en Monique Fremouw, Jan Teunisse, Gerard van Wanrooij, Willy Pontenagel, Piet Vermeulen, Noud Burman, Willy Swinkels, Marinus Buys, Fons Verschuuren, en aan de finish in Schweich Jo en Jos Hanique, die hiervoor al enkele dagen eerder naar Schweich waren vertrokken. De tweede dag werden de deelnemers gestart door Dijmphna en Tini Jannes en deed Marinus Buys met Herman van Gestel en zijn vaste groep de finish in De Korenbeurs in Eindhoven. Frans van der Meeren zorgde ervoor dat de klokken geen seconde afweken. Voor op reden Johan van Ojen met Fons Verschuuren als tweede wagen, Martien van Eerd met Tjeu Domenie en Ambro en Rieky Slegers reden met hun eigen wagen. De Duitse Mark stond op 113,75 en de Belgische Frank noteerde 5.49.
Bij de prijsuitreiking op zaterdag 11 juni werd de hoofdprijs bij de automobielen uitgereikt aan F. Vaes uit Eindhoven, die evenals J. Jansen uit Almere en P. van Lieshout uit Mierlo met 1 strafpunt eindigde. Bij de motoren ging de eerste prijs naar H. Riezebos uit IJsselmuiden met 33 strafpunten. M.T.C. Nuenen was met M.B.V. Budel met 13 deelnemers de grootste club. Jan Jonker reed voor de 25ste keer mee, en Fons Baken was het best geklasseerde Emac-lid. De huldiging van Jan Jonker werd gevolgd door een huldiging door de club uit Hilversum, die hun vriend eens extra in het zonnetje wilden zetten. Jan Seelen voelde zich tekort gedaan, want hij was immers ook 25 jaar deelnemer, en had niet goed begrepen, dat de huldiging van Jan Jonker buiten de Vierlandenrit organisatie viel. Ook voor ons was het een verassing, evenals het feit, dat Henk Schopping aan de controleposten een herinneringsbord uitreikte, waarvoor wij later de rekening kregen. De rit telde 328 deelnemers, waarvan 234 auto's en 94 motoren. We reserveerden 559 overnachtingen.
Bij de evaluatie op 14 juni werd het reglement gewijzigd, zodat het voortaan duidelijk zou zijn wie de echte winnaar was, als er drie hetzelfde aantal strafpunten hadden. Ook de minimumprestatie werd aangepast. Johan van Ojen kwam met een voorstel om een witte vlag 50 meter voor de tijdcontroles te zetten. Voor deze witte vlag mocht volgens bepaalde regels gestopt worden, maar na de witte vlag alleen voor het laten stempelen van de kaart. Op deze manier zou de controlepost steeds vrij bereikbaar blijven. Deze reglementswijziging met sancties had hij voor de evaluatie aan alle bij de organisatie betrokkenen toegestuurd. Het was het verleggen van het probleem naar 50 meter voor de post, hetgeen een reglementswijziging niet rechtvaardigde. Wel werd vastgesteld, dat de organisatie voor in de rit niet optimaal functioneerde, weshalve werd overeengekomen daar in het volgend jaar iets aan te doen. Nu Frans Klaassen weg was probeerde ieder wat meer zeggenschap te krijgen, omdat dan de organisatie wat minder kwetsbaar zou zijn. Men noemde dit decentralisatie.